Deel 5 - roadtrip Kroatië

We leven twee volle dagen op het water. Gisteren een dag met een lading pk’s in knopen uitgedrukt. Ik onthoud 45 knopen, maar het zouden er ook 54 geweest kunnen zijn. Ik heb 54 net uitgerekend, maar pen het hier niet neer, want dan wordt mami zot. Woensdag is Erik zelf schipper en tuffen we van baai tot baai. Misschien ben ik sneller wanneer ik zwem, maar het is het idee dat telt. We gooien onze trossen aan wal in Bobovisca. Tien minuten later meert Philippe Geubbels aan.

Echt waar, in een onooglijk dorp in Kroatië, met nul toeristen, zitten we een tafel verwijderd. Erik vraagt me of we nog genoeg water hebben? Philippe vraagt me of er genoeg bier is? Zijn boot heet Moby Dick en heeft een schipper. De onze moeten we nog een naam geven. Ik beslis dat ik een vaarbewijs moet halen!

Donderdag, ik zet de wekker. We hebben ons ingeschreven voor een rasechte toeristische tour. We moeten op tijd ontbijten, op tijd ingesmeerd zijn en klaarstaan met zonnebrillen, handdoeken, goed humeur en dansmooves. Wij worden ingedeeld bij Anita en Branjo en een speedboot met zonbed. Onze reisgezellen zijn een zalige kleine mix. We tuffen de haven uit. Dit zou mijn Erik ook gekund hebben… En geven dan gas. De knopen vliegen rond mijn oren, net als mijn haar.

Onze medereizigers voor de dag beginnen te bewegen. We starten netjes geordend. Tien minuten uit de haven, iedereen dwarrelt en vindt zijn nest. We hebben een lading paardenkracht aan boord. Hoe zalig om adrenaline in een boot te pompen. Ik proef zout op mijn lippen en mijn haar klit in strengen. Geen tijd voor nette kapsels, mooi opgestoken. Alle etiquette blijft aan wal. Ik kan niet anders zeggen dan dat Anita en Branjo ons een formidabele dag bezorgen.

Swingend, ongedwongen en bijzonder hartelijk. Zij zorgen voor perfecte timing van ons bezoek in de blauwste grot, zij laten ons zwemmen in de meest turquoise wateren. We varen met jaren tachtig tonen. Wat niet minder dan het perfecte kader is. We meren aan op Vis en Hvar en eilanden waarvan ik de naam niet heb onthouden. De dag vliegt in zeemijlen voorbij.

Wij verdienen na de landing op onze thuisbasis een cocktail in Bar VOX. Gezien de Stella Artois parasols moet er achteraf ook nog voor ieder een blik gelijknamig bier in onze rugzak. En dan een uur onder de douche om alle zout weg te spoelen. Wat een dag! ps Vandaag hebben Erik en ik weer een tuffer gehuurd.