Deel 1 - roadtrip Kroatië

Zadar maakt me wakker, met de kerkklok die zeven duidelijke slagen klinkt. Vervolgens wordt het touw losgelaten en mag de klepel rustig uitdeinen, tot het geluid zacht wegsterft. Ik heb geslapen als een roos, met ramen dicht en airco aan.

Na het nachtelijke feest van gisteren worden we snel wijzer. Covid voedt creatieve geesten, als een openlucht club tussen de oude muren van de stad. Zara Palace ligt fantastisch, is hemels, gerenoveerd binnen de meters dikke muren van een eeuwenoud gebouw. Maar het bevindt zich tegelijkertijd op de wandelroute van de huiswaarts kerende party people. Ooit zou ik me zonder aarzelen en schroom onder hun gelederen begeven hebben. Nu echter is onze pijp om tien uur ruim uit.

We hebben, naast onze tegenwoordig wat meer gecultiveerde leeftijd, een goed excuus. Zondag start mijn dag om drie uur ‘s ochtends, terwijl ik er om zes na middernacht in lig. Gisteren zaten we om iets na zeven reeds op een terras koffie te slurpen, om vervolgens een ganse dag vanop een boot de wind in ons gezicht te laten blazen. We zijn dus niet zomaar watjes. We beoefenen het genot van overvolle dagen.

Onze Kroatië trip start in Zadar, met dag één getooid met terrassen en slenteren over verborgen pleintjes, doorheen, door ontelbare voetstappen blinkend gepolijste, stegen van de oude binnenstad. Meer energie kunnen onze uitgeputte lijven niet opbrengen. We hangen onze voeten boven het groenblauwe water van de promenade. We kijken mensen en ik verbrand mijn decolleté.

Dag twee staan we op met een grijze hemel en miezerregen. Tussen honderd anderen nemen we onze plaats in op de houten banken van Arbiana, ons schip. ‘s Morgens ruiken we al het grillen van de gezouten vis, die onze lunch in de box zal worden. Een dagreis op het water naar het Kornati National Park. Negenentachtig kleine eilanden verspreid in de stilaan opklarende dag. Onze boot, witte zeilboten en motorjachten zijn de enige bezoekers. We slurpen bier op het zeldzame terras. De zon breekt door.